''Μερικά πράγματα που κάνουμε καθημερινά, αλλά δεν τα λέμε.'' part 2

-Βγάζεις το εσώρουχό σου για να μπεις στο μπάνιο και σου πέφτει στο πάτωμα, αλλά αντί απλά να σκύψεις να το μαζέψεις, το μαζεύεις με τα δάχτυλα του ποδιού, το πετάς στον αέρα και το πιάνεις με το χέρι. Μάλιστα, αν πιάσει με την πρώτη, αισθάνεσαι περήφανος.


-Προσπαθείς να αλλάξεις την γλώσσα στο πληκτρολόγιο πατώντας "Shift+Alt" ταυτόχρονα, αλλά για κάποιον ανεξήγητο λόγο μόνο ταυτόχρονα δεν γίνεται, με αποτέλεσμα είτε να ενεργοποιήσεις την πάνω μπάρα είτε απλά... να συνεχίσεις να γράφεις τα ελληνικά σου στα αγγλικά ή το αντίστροφο πχ. e;inai ejairetik;a trelo to olo skiniko, Ι αμ α ωερυ σπεψιαλ βου... γαμώτο!!!


-Τρως μια ξώφαλτση στα γεννητικά όργανα και τρομάζεις γιατί νομίζεις ότι θα πεθάνεις στον πόνο, αλλά δεν πονάς. Οπότε εκεί που λες «φτου, τη γλίτωσα» ΤΟΤΕ έρχεται ο πόνος, αργά και βασανιστικά.


-Είσαι στο αυτοκίνητο και ο φίλος σου προσπαθεί να μπεί ή να βγεί, αλλά για κάποιο λόγο δεν τα καταφέρνει! Ή δε βρίσκει το χερούλι, ή το βρίσκει και δεν μπορεί να το γυρίσει, ή το γυρνάει κι έχει ασφάλεια και κάθε φορά που πας να του ανοίξεις την ασφάλεια, ΤΟΤΕ αποφασίζει να το γυρίσει οπότε δεν ανοιγεί!


-Μετά απο μία κουραστική μέρα στο δρόμο γυρνάς σπίτι και βγάζεις τις κάλτσες σου. ΞΕΡΕΙΣ ότι θα τις πετάξεις στα άπλυτα, αλλά παρ' όλα αυτά πριν τις ρίξεις μέσα, τις μυρίζεις μιά φορά.


-Σηκώνεσαι απότομα απ’τον καναπέ και βλέπεις εκατομμύρια μαύρες τελείες στην περιφερειακή σου όραση που πυκνώνουν και σε πνίγουν και νομίζεις ότι θα πεθάνεις, ή θα λιποθυμήσεις στην καλύτερη.


-Έχεις την ψευδαίσθηση ότι είσαι πολύ όμορφος την πρώτη μέρα που φοράς καινούριο ρούχο, αλλά μετά από μια βδομάδα έχει φύγει.


-Χτυπάει το τηλέφωνο και σε ξυπνάει, αλλά για κάποιο λόγο θες να κάνεις το συνομιλητή να νομίζει ότι δεν κοιμόσουν, οπότε επιστρατεύεις ΟΛΗ την ενέργειά σου και μιλάς υπερβολικά δυνατά και καθαρά, και καταλήγεις να ακούγεσαι σαν ηλίθιος.


-Βλέπεις ένα ωραίο όνειρο και τότε ξυπνάς, οπότε τσαντίζεσαι και προσπαθείς να ξεγελάσεις τον εαυτό σου ότι δεν είναι ξύπνιος, μπας και ξανακοιμηθείς και δεις τη συνέχεια.


-Οδηγείς το αυτοκίνητό σου και ακούς ραδιόφωνο, φτάνεις σπίτι σου, και την άλλη μέρα που ξαναμπαίνεις στο αμάξι, ανοίγεις το ραδιόφωνο και σε ξεκουφαίνει!


-Διασχίζεις το δρόμο και σταματάει ένα αμάξι να σε αφήσει να περάσεις, οπότε εσύ περπατάς τα δύο πρώτα βήματα και ψιλοτρέχεις τα υπόλοιπα και μάλιστα συνεχίζεις να τρέχεις για ακάμα 4-5 βήματα στο πεζοδρόμιο.


-Ξυπνάς το πρωί και έχεις ξυλιάσει, διότι η μάνα σου έχει ανοίξει να αερίσει και «να ξεμυρίσει» όπως λέει το δωμάτιο, ακόμα κι αν εξω μαίνεται χιονοθύελλα στους μείον τόσους βαθμούς.


-Ανοίγεις το ψυγείο να βρεις κάτι να φας, ψάχνεις αλλά δε βρίσκεις τίποτα, το κλείνεις, ψάχνεις κάπου αλλού και μετα ξανανοίγεις το ψυγείο, λες και στο μεταξύ εχει γεννήσει κάτι φαγώσιμο!


-Παίρνεις τηλέφωνο κάποιον και στη μέση της συζήτησης κλείνει κατά λάθος. Οπότε μετά ξαναπαίρνετε και οι δύο ταυτοχρόνα και βγαίνει κατειλημμένο. Μετά αφήνετε και οι δύο ταυτόχρονα τον άλλο να πάρει, οπότε απλά δε χτυπάει κανενός και αυτό επαναλαμβάνεται για κάνα πεντάλεπτο.


-Ανοιγεις τη βρύση για να πλύνεις τα χέρια σου και τρέχει καυτό νερό, και για τα πρώτα κλάσματα του δευτερολέπτου νομίζεις ότι είναι παγωμενο. Καμιά φορά μάλιστα μπορείς να ξεγελάσεις τον εαυτό σου και να μπερδέψεις επίτηδες το καυτό με το παγωμένο.


-Κλείνεις τον υπολογιστή σου, και σβήνεις την οθόνη λίγο πριν απενεργοποιηθεί τελείως. Μετά απο πέντε λεπτά αντιλαμβάνεσαι πως δεν έχει κλείσει ακόμα. Ανοίγεις την οθόνη να δεις τι τρέχει, και την στιγμή που ανοίγει, ο υπολογιστής σβήνει.


-Πας να αλλάξεις γλώσσα στο πληκτρολόγιο, και τότε επιλέγονται τα μενού, με αποτέλεσμα όταν πας να γράψεις να ανοίγουν και να σου σπάνε τα νεύρα. Άλλες φορές, αλλάζεις τη γλώσσα, ενώ ήταν η σωστή, και το καταλαβαίνεις ΠΑΝΤΑ όταν έχεις ήδη γράψει δέκα σειρές κείμενο (Φημολογείται ότι απο κει ξεκίνησαν τα greeklish...